صاعقه گیر پسیو Passive در برابر صاعقه هیچ گونه واکنشی ندارد به همین دلیل پسیو ، غیر فعال یا ساده نامیده می شوند. این مدل از صاعقه گیر در واقع همان صاعقه گیری است که بنیامین فرانکیلن در سال 1752 جهت مقابله با صدمات صاعقه اختراع و ایجاد کرد و تا امروزه نیز مورد استفاده قرار میگیرد. این صاعقه گیر به عنوان قدیمی ترین و وسیع ترین سیستم های حفاظت از رعد و برق ، سیستم های منفعل (میله های معمولی ، میله های ساده ، میله های فرانکلین) تقریباً 200 سال در سراسر جهان استفاده شده اند
طبق استاندارد یک سیستم حفاظتی شامل سه بخش کلی :
1-صاعقه گیر یا ترمینال هوایی (Air Termination)
2- هادی میانی (Down Conductor)
3- سیستم زمین یا ترمینال زمین (Earth Termination) می شود.
تفاوت اساسی سیستم صاعقه گیر پسیو و اکتیو در نوع ترمینال هوایی است.
ترمینال هوایی در صاعقه گیر های passive پسیو معمولا به شکل میله، سیمهای معلق و یا مش (قفس فارادی) می تواند باشد.
