صاعقه گیر پسیو

صاعقه گیر پسیو  Passive  در برابر صاعقه هیچ گونه واکنشی ندارد  به همین دلیل پسیو ، غیر فعال یا ساده نامیده می شوند.

 این مدل از صاعقه گیر در واقع همان صاعقه گیری است که بنیامین فرانکیلن در سال 1752 جهت مقابله با صدمات صاعقه

 اختراع و ایجاد کرد و تا امروزه  نیز مورد استفاده قرار میگیرد. این صاعقه گیر به عنوان قدیمی ترین و وسیع ترین سیستم های

حفاظت از رعد و برق ، سیستم های منفعل (میله های معمولی ، میله های ساده ، میله های فرانکلین) تقریباً 200 سال در سراسر جهان استفاده شده اند

طبق استاندارد یک سیستم حفاظتی شامل سه بخش کلی :

1-صاعقه گیر یا ترمینال هوایی (Air Termination)

2- هادی میانی (Down Conductor)

3- سیستم زمین یا ترمینال زمین (Earth Termination) می شود.

تفاوت اساسی سیستم صاعقه گیر  پسیو و اکتیو در نوع ترمینال هوایی است.

 ترمینال هوایی در صاعقه گیر های passive  پسیو معمولا به شکل میله، سیمهای معلق و یا مش (قفس فارادی) می تواند باشد.